Çocuğumu Kreşe Sorunsuz Bir Biçimde Nasıl Alıştırırım?

Çocuğumu Kreşe Sorunsuz Bir Biçimde Nasıl Alıştırırım?

Küçük çocuğun kreşe alışması demek çoğunlukla gözü yaşlı ve üzgün çocuklar olarak algılanır. Bu sebeple biz size bu süreci sorunsuz ve gözyaşı dökülmeden atlatmanın, çocuğunuzu bu düzene alıştırmanın yöntemlerini sunmak istiyoruz.

Yeni bir yaşam tarzı: kreş

Çocuklarınız kreşe geldiklerinde yeni durumlarla karşı karşıya kalırlar. Tanımadıkları çocuklar, yeni mekanlar ve yeni ilişki kuracakları bireyler vardır. Bu fiili oluşumuna uyum gösterme sürecinin ufaklıklar için kolay olmayacağı da aşikardır. Kreş bebekleri 2 aydan – 3 yaşa kadar bir yaş aralığında olduğundan dolayı bu uyum sürecinde muazzam farklılıklar da söz konusudur.

Kreşe uyum nasıl gelişir?

Bebeğin bu sancılı olabilecek sürece uyum göstermesini sağlayıcı bir yöntem benimsemek her zaman akılcıdır. Öncelikle evdeki annenin ya da bebeğin bakımından sorumlu kişinin yerine koyabileceği, birebir ilişkide olacağı kişiye alışmasına çalışılmalıdır. Bu yöntem ile her yeni gelen bebeğin yaklaşık 2 haftalık bir arayla kreşe kabul edilmesi esas alınmalıdır. Bu arada kreşle ebeveynlerin arasındaki ilk bağlantı ilk gün yapılan alıştırma konuşmasıyla olur. Burada kreşe başlayacak çocuk tüm ihtiyaçları ile ön planda tutulmalıdır. Bu görüşmede kreşe uzmanlarının mümkün olduğunda detaylı biçimde çocuğun huyları ve alışkanlıkları, sevdikleriyle sevmedikleri, ilgi alanları hakkında bilgi edinmeleri esastır. Çünkü uyum sürecinde uzmanlar çocuk hakkında ne kadar detaylı bilgi sahibi olurlarsa o kadar daha sorunsuz bir uyum yaşanacaktır.

Kreşle tanışma görüşmesinin ardından süreç nasıl işler?

İlk 3 ile 4 gün evden bir kişi çocukla birlikte kreşe gelir. Bekleme salonunda yaklaşık 30 dakika ile 1 saat arasında birlikte olurlar. Burada temel koşul bu 1 saat içinde aileden gelen kişi ile çocuk arasında bir veda provasının asla yapılmamasıdır. Bu ön bekleme sırasında çocuğun yavaşça kreşe alışması için kendisine belli bir zaman tanınmasından ibarettir. Bu arada aileden birinin varlığı da belli bir güven sağlar. Bu arada çocukla birlikte gelen kişinin çocuğun alışma sürecinde baskın rol oynamaması, kendini bir köşeye pasifçe yerleştirmesi ve çocuğun kendi yöntemleriyle etrafı keşfetmesine yalnızca gözlemci olması doğru olacaktır. Öte yandan ise çocuk eğer ki anne ile birlikte geldiyse ve kendisi anneye yönelecek olursa annenin çocuğuna “Ben senin için buradayım.” mesajını iletmesi yararlı olacaktır. Kreş içinde her grupta, yeni gelenler için birebir iletişim bireyi tahsis edilebilmeli ve bu kişi çocuğun ihtiyaçları doğrultusunda iletişim kurabilmeli ve gerekiyorsa oyun oynayabilmelidir.

Eğer ki bebek anneden sorunsuz ayrılabiliyorsa

14 günlük uyum süreci içinde bebek anneden sorunsuz bir şekilde ayrılabiliyorsa kreşte bebeğin bakımından sorumlu kişi giderek bebekle ilgili beslenme, oyun oynama ve alt değiştirme gibi kişisel bakım ritüellerini üstlenir. Buna rağmen bu iki haftalık alışma döneminde annenin ya da bebeğin bakımından sorumlu kişinin kreşte kalması daha doğru ve güvenli bir yaklaşımdır. Çünkü herhangi bir acil durumda annenin varlığı çocuğu çok daha çabuk rahatlatacaktır.