Aile Olmanın Ham Maddesi: Sevgi

Zamanın en önemli kelime-i şekillerinden biridir; aile birliği, aile olmak, yuva kurmak.. Bu öyle bir yuva ki birbirinden habersiz iki insanın ayrı şehirlerin ayrı sokaklarında dolaşmış. Belki de kaç cadde de aynı yoldan aynı adımlarda yürümüşler... Hatta kim bilir belki de birinin parası haberi olmadan diğerinin cebine girmiştir :)

O kadar tesadüfi olay arasında hep ruh eşini arar insanoğlu ve vesileler silsilesi ile sonunda birbirine kavuşup yuva kurarlar. Sonra bir de aile üyelerine yeni bir ses  yeni bir mucize daha eklenir.

Aile Olmanın Ham Maddesi: Sevgi

Aile kurmanın şartları dışarıdan böyle kolay görünüp yazıya dökülüyor olsa da iç yüzü birbirinden farklı ve tabi her aile içerisinde olağan hikayeler de öyle. Birbirinden farklı karakterde iki kişinin aynı evi paylaşması, hayattaki sorumluluklarının bir anda değişmesi ve akabinde artması.

Bazen gülüp bazen ağlaması... Eğer nasip olmuş bir de evlat sahibi olmuşlarsa; hem evlat sahibi olmanın vermiş olduğu mutluluk hem de yeni eklenen sorumluluklar.

Çiftin artık karı-koca değil birde yeni statü olarak anne-baba olmak durumu evliliği son derece etkileyen; kiminde sekteye uğratan durumlar yaşatan kimi çifte mutluluğu üst düzeye çıkaran durumlar olasıdır.

Dışarıdan bakıldığında aile olmak; kadının anne olması ve erkeğin baba olup çocuklarının bakımını üstlenmesi olarak adledilse de durum bundan çok daha farklıdır. Aile olmak, aile birliğini dengede tutmak sadece bir çatı altında süslü vitrinler karşısında kahve yudumlamak değildir.

Aile olmanın ham maddesi : Sevgi

Yan malzemeleri : Saygı, hoşgörü ve empatidir.

Bir yemeği yaparken malzemelerden biri eksik olduğunda nasıl ki o yemekte farklılıklar oluyorsa aile müessesi içinde aynı durum geçerlidir.

Aile olmak yuva kurmak kolay, resmi işlemler en fazla bir hafta sürer. Ama aileyi yuva haline getirebilmek itidal ve sükunet ile birbirine uyum sağlamak bambaşka bir olaydır. Yuvayı yuva yapan sadece dişi kuş olmamakla beraber artık günümüzde dışarıda çalışan ,eve katkı sağlayan tüm sorumluluğu üstlenen erkek kuş da değildir. Birliğin beraberliğin egemen olduğu günümüz koşullarında akıp gidene zamana ayak uydurmak kolay olmasa da. Yuvalarımız bizim şefkat limanlarımızdır. Biz çiftler ve ebeveynler olarak birbirimize ne kadar şefkat ve duyarlılık ile yaklaşırsak yuvalarımız o kadar umutlu, ellerinden tuttuğumuz gelecek nesiller ise o kadar mutlu olur..