Zehra’nın Normal Doğum Hikayesi!

• 31 Temmuz 2025 yayımlanmıştır.
• Merve Melis tarafından yazılmıştır.

Kısa bir süre önce Gebelik Hikâyesini bizlerle paylaşan Zehrâ doğum yaptı! Hamileliğinin başından beri normal doğum yapmak isteyen ve her şey yolunda ilerlediği için isteğini gerçekleştirme fırsatı bulan güzel okuyucumuz, o anları bizler için kaleme aldı. İşte, Zehra'nın normal doğum hikâyesi...

*Zehra'nın gebelik hikâyesini kaçıranlar buraya tıklayarak yazıya ulaşabilir.

'Hamileliğimin Başından Beri Normal Doğum İstiyordum'

'Hamileliğimin başından beri normal doğum yapmayı düşünüyordum. Araştırmalarım doğrultusunda sezaryenin doğum esnasında kolay ancak iyileşme sürecinde sancılı olduğunu, normal doğumun ise zor ama iyileşme sürecinin kısa olduğunu öğrendiğim için normal doğum yapmak istiyordum. Genel olarak doğal dengenin bozulmasına karşı olduğum için de vajinal doğumda karar kılmıştım. Gebeliğim sağlıklı bir şekilde ilerledi ve sezaryen gerektiren bir sorunla karşılaşmadım. Böylece istediğim doğum şekli ile bebeğimi dünyaya getirme fırsatım oldu.'

Zehra’nın Hastane Çantasında Neler Vardı?

...Doğum çantamı baya geç hazırlamıştım. Sanırım 37. haftaydı. Fakat yanıma alacaklarım hazırdı, hepsi yıkanıp ütülenmişti. Bebeğim için bütün dolabı götürdüm desem yeridir! 2 tane yenidoğan takımı aldım. Ayaklı alt ve bodyler, şapkalar, eldivenler... Hem penye hem de hafif kalın pazen battaniye koyduk. Kendim için; 2 tane önden düğmeli gecelik, 1 tane şortlu pijama takımı, orta kalınlıkta çorap, emzirme sütyeni ve atleti aldım. Ayrıca hastaneden çıkarken giymek için hamile taytımı ve rahat edebileceğim bir tunik aldım. Düzenli içtiğim vitaminlerimi ve dudak koruyucumu da çantama atmıştım. Bu arada benden size bir tavsiye; çantanıza mutlaka bolca toka koyun, çok ihtiyacınız olacak!’

Büyük Gün!

...38. haftadan itibaren her an doğum gerçekleşebilir diye hazır bekliyordum. Ama bizimki pek gelmek istemedi. 40. haftaya girdik hala bir belirti yok. Doktorumla görüştük, 40. hafta sonuna kadar doğum başlamazsa suni sancı, olmazsa mecbur sezaryen olur şeklinde anlaştık. Baktık hala gelmiyor, hastaneye gideceğim gün evden çıkmadan suyum geldi. Planlasam bu kadar olmaz! Apar topar hastaneye gittik. Yatış işlemlerimizi yapıp odamıza çıktık. Rutin kontroller yapıldı, açılmam var mı diye kontrol edildi. Suyumun gelmesiyle zaten başlayan doğumumu hızlandırmak için suni sancı verildi. Bu sırada NST cihazına bağlandım. Sonrasında, sabah 07:00’dan akşam 21:00’a kadar sürecek olan uzun bekleyişim başladı…'

...Sancılarım yoğunlaşmaya başlamadan önce epidural takıldı. Ikınmayı zorlaştırmaması için doktorum çok yüksek dozda vermedi, ki son anlarda epidurali yükseltmeleri için yalvardığımı hatırlıyorum… Normal doğumu daha önceden nasıl yapıyormuş annelerimiz, gerçekten çok büyük sevgi ve saygıyı hak ediyorlar.

Biz hastaneye yatış yaptığımızda, oğlum yavaş yavaş doğum kanalına iniyormuş. Sabah 07:00’da başlayan sancılar, öğleden sonra kendini baya hissettirmeye başlamıştı. Son 1 saat kala artık yorgunluk ve heyecan birbirine karışmıştı… Doğumum çok uzun sürdü ve gerçekten yorulmuştum. Tatlı doktorum son dakikaya kadar odada müdahale etti. Doğuma son yarım saat kala doğumhaneye aldı. İyi ki de öyle yapmış… Aksi halde çok daha fazla kaygılı olabilirdim. Yaklaşık 13 saat süren heyecanlı mücadelemiz sonunda, küçük bey 21:03 gibi kucağımdaydı…'

'O Gün Eşim Bir Tek Doğurmadı'

'Bu süreçte eşim bir tek doğurmadı diyebilirim. Doğum dışında bütün sancıları benimle birlikte çekmiş gibiydi. Benden daha odaklıydı… Doğumda beni telkin etmeye çalışmaktan rengi solmuştu.’

‘Uzun süre beklemenin verdiği endişe ve hissettiğim tarifsiz ağrı sonrasında, yaptığım ilk şey bebeğimin sağlıklı olup olmadığını kontrol etmekti. Hemşire temizleyip oğlumu kucağıma verdiğinde, ‘emiyor değil mi, lütfen mama vermeyeliiim’ diye birkaç kez tekrarladığımı hatırlıyorum. Şok etkisi, yerini bende aşırı yorgunluk ama tarifsiz bir mutluluğa bıraktı.’

'Ten Tene Temas Muhteşem Bir Histi'

‘Normalde duygusal bir insanım. Çılgınlarca ağlarım diye düşünüyordum fakat sağlıklı olduğunu öğrenme kaygımdan hislerim birbirine girmişti. O kadar farklı bir andı ki gerçekten tarif edemiyorum. Hemen ten tene temas yaptık ve muhteşem bir histi.’

...Doğumdan sonra yaşadıklarımız film şeridi gibiydi… Nasıl bir şoktaysam, hala bir kısmını hatırlamıyorum. Hemen ateş, tansiyon, nabız gibi  rutin kontrollerimiz yapıldı. Hastaneden ayrılıncaya kadar bebek bakımı, emzirme ve süt sağma gibi konularda düzenli olarak ebe ve hemşireler odamızı ziyaret etti. ‘

‘Yine Doğum Yapacak Olsam Vajinal Doğumu Tercih Ederim’

'Daha önce apandist ameliyatı olduğum için, sezaryenden sonra iyileşme sürecinin zorlu olduğunu tahmin edebiliyordum. Normal doğumda ise sadece o an çektiğiniz ağrı oluyor. Bebeğinizin çıkmasıyla yaşadığınız her şey bitiyor. Benim doğumum çok uzun sürmesine rağmen yine hamile kalsam, normal doğumu tercih ederim. Çünkü doğumdan sonrası çok rahat oluyor.’

‘Anne olunca anlarsın’ sözünü, doğum sancıları ve uykusuz gecelere rağmen tarifsiz sevginin ne olduğunu, yavaş yavaş anlamaya başladım sanırım… Sabır, anlayış ve kaygı kavramları, annelik ile birlikte daha farklı boyuttan baktırıyor. Her anne ve bebek hikâyesi farklı bir macera… Bizim doğum hikâyemiz de işte böyleydi… Her anne adaylarına, sağlıkla, huzurla bebeklerini kucaklamasını diliyorum.’

*Zehra'nın doğum fotoğraflarını çeken başarılı doğum fotoğrafçısı Gözde Kargül'e, bu güzel anları ölümsüzleştirdiği için teşekkür ederiz. (@gozdekargul_photography)